Αν κάτι προέκυψε με απόλυτη βεβαιότητα από τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή είναι ότι ο δρόμος προς τις εκλογές, όποτε και αν γίνουν αυτές, θα είναι στρωμένος με μπόλικη πόλωση. Άλλωστε, το Μέγαρο Μαξίμου επενδύει στη σκληρή ρητορική απέναντι στη ΝΔ, ελλείψει συγκεκριμένων δεσμεύσεων που μπορεί να αναλάβει σε αυτή τη φάση, στο πλαίσιο της λεγόμενης «θετικής ατζέντας» του κ. Τσίπρα. Από την άλλη, όμως, στο πλαίσιο της χθεσινής συζήτησης και ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης, ίσως για πρώτη φορά με τόση ένταση, έδειξε ότι είναι πρόθυμος να κατέβει στο γήπεδο και να αντιπαρατεθεί με τον κ. Τσίπρα επί ίσοις όροις.
Μπορεί η συζήτηση, χθες, να είχε να κάνει με την οικονομία, αλλά στο βήμα της Βουλής δεν αντιπαρατέθηκαν μόνο δύο διαφορετικές οικονομικές φιλοσοφίες. Αυτές, άλλωστε, ήταν ευκρινείς και πριν από την εν λόγω συζήτηση. Υπήρχε, όμως, ένας «ελέφαντας στο δωμάτιο» που δεν ήταν άλλος από το ζήτημα των συντάξεων: το Μαξίμου επενδύει πολιτικά στην αναστολή της εφαρμογής τους για να πάει σε εκλογές με πιο γεμάτη φαρέτρα εντός του 2019, ενώ η ΝΔ, γνωρίζοντας ότι το Μαξίμου επιδιώκει να επιτύχει την αναστολή της εφαρμογής της μείωσης των συντάξεων, ήθελε να θέσει τον κ. Τσίπρα προ των ευθυνών του και να μην του επιτρέψει να πετάξει στην αξιωματική αντιπολίτευση τον «μουντζούρη» της συμφωνίας με το διαφαινόμενο κόψιμο των συνταξεων.
Η προσέγγιση του Μεγάρου Μαξίμου είναι ότι η ΝΔ βρίσκεται σε στρατηγικό κενό, πολλώ δε μετά την εμφάνιση του Πιερ Μοσκοβισί στη Βουλή, ο οποίος άφησε ανοιχτό το ζήτημα της εφαρμογής της μείωσης των συντάξεων. Με άλλα λόγια, ο πρωθυπουργός κατηγόρησε τη ΝΔ ότι «τζογάρει» με το ζήτημα της περικοπής των συντάξεων, αλλά στην πραγματικότητα είναι η ίδια που τις επιθυμεί, επικαλούμενος σχετικό δημοσίευμα της Εφημερίδας των Συντακτών που έκανε λόγο για «παραινέσεις» του Κυριάκου Μητσοτάκη προς τον Γερμανό ΥΠΟΙΚ Όλαφ Σόλτς να μην υπαναχωρήσει στο αίτημα της κυβέρνησης για μείωση των συντάξεων.
Από την άλλη, η ΝΔ επεχείρησε να επιστρέψει τον «μουντζούρη» στον Αλέξη Τσίπρα, διαχωρίζοντας πλήρως τη θέση της από το ζήτημα της μείωσης των συντάξεων, λέγοντας ότι δεν τις ψήφισε την άνοιξη του 2017 και παρουσιάζοντας, δια στόματος Κυριάκου Μητσοτάκη και τροπολογία-πρόκληση προς τον Αλέξη Τσίπρα να ψηφίσουν από κοινού την αναστολή της εφαρμογής της μείωσης των συντάξεων, προκειμένου να φανεί ποιος λέει αλήθεια και ποιος κάνει πολιτική σπεκουλα.
Πέραν της οικονομίας, όμως, ή ακόμα και των σκληρών χαρακτηρισμών που αντηλλάγησαν μεταξύ των κ.κ. Τσίπρα και Μητσοτάκη και για άλλα θέματα, όπως για τη διαχείριση του προσφυγικού ή και για τη συμφωνία για το Σκοπιανό, αν μη τι άλλο το ενδιαφέρον μονοπώλησαν οι αναφορές στη διαπλοκή, αλλά και σε υποθέσεις συγγενικών προσώπων των δύο πολιτικών αρχηγών. Πρόκειται για στοιχείο που θα είναι κρίσιμο κατά την εξέλιξη των πολιτικών πραγμάτων: το μεν Μέγαρο Μαξίμου θεωρεί ότι η διαρκής επίκληση ζητημάτων διαπλοκής αδυνατίζει τη ΝΔ και τη φέρνει σε θέση απολογίας, ενώ η ΝΔ επέλεξε, ίσως, για πρώτη φορά με τόση ένταση, να απαντήσει με παρόμοια οξύτητα στον Αλέξη Τσίπρα, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να κατηγορεί τον πρωθυπουργό ως ενορχηστρωτή της επίθεσης λάσπης εναντίον του και να αφήνει αιχμές για φακέλους που αφορούν υποθέσεις προσώπων από το στενό περιβάλλον του πρωθυπουργούν.
Εν πολλοίς, σε αυτό το πλαίσιο θα πορευτούμε και τους επόμενους μήνες, πέραν της όποιας συζήτησης για την οικονομία και το Σκοπιανό: το Μαξίμου θα κλιμακώνει τις επιθέσεις, στοχεύοντας απευθείας στην αποδυνάμωση της ΝΔ, η δε ΝΔ, εκτιμώντας ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί πλέον ανακόψει την φθοροποιό πορεία που διαγράφει, θα καταφεύγει σε αυτή τη στρατηγική για να διασωθεί. Και αμφότεροι θα εκπέμπουν σε ήχους σκληρού ροκ.
