Ο επίλογος της τελευταίας πράξης του δράματος που ξεκίνησε το 2005 γράφεται την Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου, για τον άλλοτε κραταιό βιομηχανικό Όμιλο της χώρας, της Πετζετάκις, καθώς βγαίνει σε πλειστηριασμό το κεντρικό του εργοστάσιο, το οποίο αποτέλεσε για πολλά χρόνια το σύμβολο της καινοτόμας ελληνικής επιχειρηματικότητας.
Το εργοστάσιο βρίσκεται στη θέση «Χασάνη- Δερβίση» της κτηματικής περιφερείας της Τοπικής Κοινότητος Ελαιώνα του Καλλικρατικού Δήμου Θηβαίων και στεγάζεται σε οικόπεδο συνολικής εκτάσεως 245.718,49 τμ, ενώ περιλαμβάνει κτιριακές εγκαταστάσεις παραγωγής εύκαμπτων και σκληρών πλαστικών σωλήνων και εξαρτημάτων, συνολικής επιφάνειας 49.673,73 τμ και συνολικής καλυπτόμενης επιφάνειας 47.779,40 τμ καθώς επίσης και βιομηχανικό εξοπλισμό που βρίσκεται εντός και εκτός των κτιρίων, με τον οποίο αποτελούν ενιαία βιομηχανική παραγωγική μονάδα και έχουν λειτουργική ενότητα για την εξυπηρέτηση της παραγωγής πλαστικού και ελαστικού. Η τιμή πρώτης προσφοράς έχει οριστεί στα 12 εκατ. ευρώ.
Η κατάσχεση της μονάδας επιβλήθηκε έναντι οφειλής 1 εκατ. ευρώ ενώ επί του ακινήτου υφίστανται 14 προσημειώσεις - υποθήκες.
Η αρχή του τέλους για την Πετζετάκις ξεκίνησε στα τέλη του 2010, όπου τα οικονομικά της προβλήματα γινόταν ολοένα και μεγαλύτερα.
Και όλα αυτά σε έναν Ομιλο όπου πριν από χρόνια ήταν μία από τις ελάχιστες ελληνικές πολυεθνικές βιομηχανίες. Μάλιστα στις αρχές του δεκαετίας του 60 (έτος ίδρυσης του Ομίλου) οι Financial Τimes είχαν χαρακτηρίσει τον ιδρυτή της Αριστόβουλο Πετζετάκι «εφευρέτη πρώτης κλάσης». Και όχι άδικα, αφού ήταν αυτός που άρχισε να κατοχυρώνει διεθνείς πατέντες, οι οποίες αργότερα εκχωρήθηκαν σε κολοσσούς όπως η Goodyear, Pirelli και Dunlop.
Η καινοτομία που του εξασφάλισε πάντως θέση στην ιστορία της παγκόσμιας βιομηχανίας ήταν η δημιουργία του νέου εύκαμπτου ελαστικού πλαστικού σωλήνα Heliflex, ο οποίος και αποτέλεσε το εισιτήριο για τη ραγδαία επέκτασή του στο εξωτερικό. Μάλιστα τότε ίδρυσε θυγατρικές σε 22 χώρες και παράλληλα έδινε το δικαίωμα χρήσης της πατέντας σε άλλες εταιρείες που του κατέβαλαν υψηλά royalties. Μεταξύ αυτών, η Indiana Tools Diyes στην Αμερική και η Mitsubishi στην Ιαπωνία..
Ιδιαίτερη σημασία πάντως έδινε ο ιδρυτής του Ομίλου και στις σχέσεις του με τους εργαζόμενους . Ανθρωποι που δούλεψαν κοντά με τον Α. Πετζετάκι, λένε πως τους αγαπούσε πολύ και τους ήξερε όλους με τα μικρά τους ονόματα, ενώ ήταν ιδιαίτερα γενναιόδωρος με τις αμοιβές τους,
Το 1973 σε ηλικία 50 ετών,ο Α. Πετζετάκις πέθανε ξαφνικά από καρδιακό επεισόδιο. Μετά το θάνατο του, βρέθηκαν πολλοί στο τιμόνι της εταιρίας, μέχρι το 1986 όπου σε ηλικία 23 ετών ανέλαβε τα ηνία του Ομίλου ο Γεώργιος Πετζετάκις.
Μέσα στα επόμενα χρόνια που ακολούθησαν η εταιρεία πραγματοποίησε πολλές εξαγορές στο εξωτερικό, ενώ το 2003 με την κατάρρευση της καναδέζικης θυγατρικής, τα προβλήματα ρευστότητας οξύνθηκαν. Η κατάσταση του Ομίλου μέσα στα επόμενα χρόνια επιδεινώθηκε, ενώ η οικονομική κρίση βρήκε την εταιρεία με παραγγελίες αλλά χωρίς κεφάλαια και σε φάση αναδιοργάνωσης. Προκειμένου να βγει από το αδιέξοδο ο Γιώργος Πετζετάκις αναζήτησε στρατηγικό επενδυτή στον ξένο επενδυτικό οίκο Javes, ο οποίος θα χρηματοδοτούσε τον Ομιλο με 25 εκατ. Ευρώ.
Αυτό είχε αποτέλεσμα να βρεθεί ο ίδιος εκτός του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας του ενώ ο όμιλος Πετζετάκι μπήκε σε μια απίστευτη περιπέτεια, αφού ο αφανής εταίρος παρά τις συνεχείς υποσχέσεις, δεν έβαλε ούτε ένα ευρώ στην εταιρεία.
Ετσι, δύο χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (Credit Renaissance και PSAM) και δανειστές κατήγγειλαν το ομολογιακό δάνειο των 17,5 εκατ. ευρώ, ζητώντας να τους καταβληθεί αμέσως ολόκληρο το ποσό μαζί με τους ληξιπρόθεσμους τόκους των 3,2 εκατ. ευρώ.
Και όλα αυτά σε μια περίοδο που τα οικονομικά του Ομίλου “βούλιαζαν” και οι παραγγελίες μειωνόταν συνεχώς.
Το Μαϊο του 2011 ο Γ. Πετζετάκις συνελήφθη ύστερα από μηνύσεις των εργαζομένων για μη καταβολή δεδουλευμένων, οι οποίοι στη συνέχεια προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας.
