Ροή
Αλλαγή πλεύσης όσον αφορά στην ενεργειακή πολιτική και την επιλογή των βασικών καυσίμων παρατηρείται σε πολλές χώρες στον κόσμο. Η Σαουδική Αραβία, η οποία είναι η μεγαλύτερη χώρα εξαγωγής πετρελαίου πρόσφατα ανακοίνωσε ότι θα κατασκευάσει το μεγαλύτερο πάρκο παραγωγής ηλιακής ενέργειας αξίας 200 δις. ευρώ. Πρόκειται για ένα έργο που έχει αναλάβει η ιαπωνική Softbank και το πάρκο που θα κατασκευάσει στην έρημο της Σαουδικής Αραβίας αφορά σε διπλάσια παραγωγή σε σχέση με εκείνη που είχε η παγκόσμια βιομηχανία φωτοβολταϊκών πέρυσι. Παρόμοια πολιτική σκοπεύουν να ακολουθήσουν και άλλες χώρες όπως είναι η Κίνα και η Αυστραλία ενώ και στην Ελλάδα αυξάνεται σταδιακά η αγορά των ΑΠΕ (ήδη υπάρχουν μεγάλα project όπως το Hellios Fhase 1- 2GW).
Από την άλλη, σε χώρες της Ευρώπης αλλά και στις ΗΠΑ δείχνουν να αυξάνονται τα κονδύλια που δαπανώνται για τη χρηματοδότηση πετρελαϊκών επιχειρήσεων. Σύμφωνα με μελέτη των BankTrack, Honor the Earth, Oil Change International και Sierra Club, μεγάλοι τραπεζικοί όμιλοι όπως η Royal Bank of Canada, Toronto Dominion Bank και JP Morgan Chace, αύξησαν το 2017 τις χρηματοδοτήσεις τους κατά 11% σε σχέση με το προηγούμενο έτος και διέθεσαν 115 δισ. δολάρια σε προγράμματα για τον τομέα της έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων.
Το πετρέλαιο όπως φαίνεται έχει τους δικούς του φανατικούς φίλους, κάτι που συμβαίνει και με τις ΑΠΕ και μάλιστα βλέπουμε αλλαγή πορείας για πολλά κράτη σε σχέση με τα καύσιμα που προτιμούσαν μέχρι πρότινος. Ποιές είναι όμως οι αντίστοιχες προοπτικές στην Ελλάδα;
Η περίπτωση της Ελλάδας
Η Ελλάδα δεν παράγει πετρέλαιο (εκτός από τον Πρίνο) αλλά οι προοπτικές είναι ευοίωνες καθώς οι περιοχές του Ιονίου, της Κρήτης αλλά και του Πατραϊκού συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον μεγάλων ελληνικών και ξένων ομίλων όπως είναι τα ΕΛΠΕ, η TOTAL, η Exxon Mobil και η Repsol. Πρόσφατα η Total δήλωσε ότι «ξεκινά το ταξίδι της στην Ελλάδα» αναφερόμενη στον τομέα της έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων ενώ πολλά υποσχόμενη θεωρείται από την αγορά και η περιοχή του Πατραϊκού. Τι θα γίνει λοιπόν αν ανακαλυφθεί πετρέλαιο σε επαρκείς ποσότητες, οι οποίες θα το καθιστούν εμπορεύσιμο; Μιλώντας πάντα σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα καθώς οι μεγάλες επενδύεις γίνονται τα πρώτα 3, 4 ή 5 χρόνια και τα μεγάλα κέρδη προκύπτουν γύρω στα 7 με δέκα χρόνια, θα προέκυπτε καταρχήν οικονομικό όφελος για τη χώρα. Αυτό σημαίνει ότι αν για παράδειγμα η αποληψιμότητα φθάσει στα 100 βαρέλια για διάστημα 25 ετών, τα έσοδα για το δημόσιο θα είναι περίπου 200 εκατομμύρια το χρόνο. Φυσικά, αυτά τα ποσά δεν σώζουν κανέναν, είναι όμως μια αρχή. Ένα ακόμη όφελος, ίσως πιο σημαντικό από το πρώτο είναι η αναβάθμιση του ρόλου της χώρας στη διεθνή γεωπολιτική σκακιέρα και η πιθανή χρήση των βεβαιωμένων και των μελλοντικών πιθανών κοιτασμάτων για την άσκηση εξωτερικής πολιτικής.
Πιο απτά και άμεσα δείχνουν να είναι τα αποτελέσματα που προκύπτουν με τη στροφή της χώρας στις ΑΠΕ. Όπως αναφέρει μιλώντας στο insider.gr ο κ. Ιωάννης Τσιπουρίδης, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας συμβούλων RED Pro Consultants και πρώην πρόεδρος της ΕΛΕΤΑΕΝ, «η χρήση των ΑΠΕ υπαγορεύεται από μια σειρά από λόγους. Ο πρώτος είναι η μόνιμη καταστροφική ρύπανση στο περιβάλλον, η οποία προκαλεί 6 εκατομμύρια θανάτους το χρόνο. Δεύτερον, η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής υπαγορεύει στροφή στις ΑΠΕ. Τρίτον, σε μερικές δεκαετίες τα καύσιμα που χρησιμοποιούμε σήμερα θα έχουν εξαντληθεί. Πρώτα θα εξαντληθεί το πετρέλαιο, μετά το φυσικό αέριο και στο τέλος, ο άνθρακας. Οι ΑΠΕ όχι μόνο είναι ανεξάντλητες αλλά και από οικονομικής άποψης είναι πιο συμφέρουσες. Με τη χρήση των νέων τεχνολογιών, η κιλοβατώρα που παράγει ένας σταθμός ΑΠΕ είναι φθηνότερη από την αντίστοιχη που παράγεται με τη χρήση ορυκτών καυσίμων. Επομένως, οι ΑΠΕ είναι πιο αποδοτικές οικονομικά. Στην Ελλάδα, ξαφνικά και με αρκετή καθυστέρηση ανακαλύψαμε ότι έχουμε υδρογονάνθρακες. Είναι θέμα πολιτικής απόφασης».
