Οι πρώτες ενδείξεις για το πως θα κινηθεί η ΕΚΤ για να αποτρέψει με το «νέο εργαλείο» που θα δρομολογήσει μέσα στο Β εξάμηνο του 2022, την εκδήλωση κερδοσκοπικών πιέσεων στα επιτόκια των ομολόγων των υπερχρεωμένων οικονομιών, δεν είναι... καθησυχαστικές.
Από τα κεντρικά της ΕΚΤ στη Φρανκφούρτη υπήρξαν κάποιες διαρροές, ενώ η Λαγκάρντ από την Σίντρα της Πορτογαλίας έστειλε και αυτή κάποιους... χρησμούς.
Όπως είπε επί λέξει η επικεφαλής της ΕΚΤ το «νέο εργαλείο» παρέμβασης θα είναι «αποτελεσματικό, αλλά ταυτόχρονα αναλογικό και θα περιέχει επαρκείς εγγυήσεις για τη διατήρηση της πορείας των κρατών μελών προς μια υγιή δημοσιονομική πολιτική...».
Σε απλή μετάφραση η δήλωσή της προαναγγέλλει ότι η λειτουργία και η παρέμβασή της για την προστασία της διαδικασίας αναχρηματοδότησης του χρέους των χωρών μελών που θα υποστούν τις πιέσεις των αγορών δεν θα είναι «δωρεάν» αφού οι σωστικές παρεμβάσεις της ΕΚΤ θα είναι «αναλογικές» και κυρίως θα συνοδεύονται από «επαρκείς εγγυήσεις» από την πλευρά των ίδιων των χωρών μελών για την διατήρηση της πορείας τους σε ένα υγιές δημοσιονομικό πλαίσιο πολιτικής. Δηλαδή σε απλά ελληνικά θα συνοδεύεται η σωστική παρέμβαση από δημοσιονομικό conditionality, ήτοι δημοσιονομικές δεσμεύσεις...
H κεντρική τράπεζα, σύμφωνα με τις δηλώσεις Λαγκάρντ εργάζεται για τη νομισματική ομαλοποίηση και την ασπίδα κατά του... κατακερματισμού και «οι φορείς χάραξης δημοσιονομικής πολιτικής (σ.σ. δηλαδή οι κυβερνήσεις) πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους για να μειώσουν τους κινδύνους για την οικονομία παρέχοντας στοχευμένη και προσωρινή στήριξη και, μεσοπρόθεσμα, ακολουθώντας ένα ρυθμιστικό πλαίσιο που υποστηρίζει τη βιωσιμότητα του χρέους και μακροοικονομική σταθεροποίηση».
To δεύτερο «κακό νέο» που διέρρευσε από πλευράς Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είναι ότι ο μηχανισμός παρέμβασης επειδή θα αφορά στην αγορά χρέους της υπό πίεση χώρας, δηλαδή διοχέτευση ρευστότητας, σε συνθήκες που συνολικά η νομισματική πολιτική στοχεύει στην απόσυρση ρευστότητας (αύξηση επιτοκίων, τέλος APP, κ.λ.π.), η ΕΚΤ θα προβαίνει σε αποστείρωση της προσαυξανόμενης ρευστότητας.
Ήτοι ταυτόχρονα με την στοχευμένη αγορά χρέους για την συγκράτηση των spreads, θα πραγματοποιεί πράξεις αποστράγγισης της ρευστότητας από το τραπεζικό σύστημα. Με στόχο να αντισταθμίσει τις οποιεσδήποτε αγορές ομολόγων που θα γίνουν για να περιοριστεί η διεύρυνση των περιθωρίων (spreads) μεταξύ των αποδόσεων των χρεωμένων κρατών στη ζώνη του ευρώ.
Αποτέλεσμα μηδενικού αθροίσματος
Με αυτές τις δύο προϋποθέσεις όπως υποστήριξε η κα Λαγκάρντ στην ομιλία της στην Sintra, η περιβόητη ασπίδα κατά της διεύρυνσης των spreads δεν έρχεται σε αντίθεση με την αύξηση των επιτοκίων, αντιθέτως αποτελεί προϋπόθεση για αυτήν.
«Η διατήρηση της μετάδοσης της νομισματικής πολιτικής σε ολόκληρη την Ευρωζώνη θα επιτρέψει την αύξηση των επιτοκίων στο βαθμό που απαιτείται» και με αυτή την έννοια, «δεν υπάρχει αντίθεση μεταξύ της έναρξης ενός νέου μέσου και της υιοθέτησης του προσανατολισμού που είναι απαραίτητος για τη σταθεροποίηση του πληθωρισμού στον στόχο μας. Αντίθετα, το ένα ευνοεί το άλλο...».
Με άλλα λόγια η ΕΚΤ με το ένα χέρι θα δίνει όπου παρουσιαστεί πρόβλημα, αλλά με το άλλο θα μαζεύει πίσω ότι δίνει, μέσα από το τραπεζικό σύστημα, επιδιώκοντας ένα αποτέλεσμα μηδενικού αθροίσματος.
Αυτό θα είναι ένα επιπλέον πρόβλημα για το τραπεζικό σύστημα ειδικά στις υπερχρεωμένες οικονομίες του ευρωπαϊκού νότου μεταξύ των οποίων η Ελλάδα είναι μεν στην κορυφή της λίστας, αλλά με την Ιταλία να είναι ο περίοπτος στόχος των αγορών αυτή την φορά...
