Τσουτσβανγκ!

Το «Τσουτσβανγκ» (Zugzwang) είναι μια θέση στο σκάκι στην οποία κανείς σκακιστής δεν θέλει να βρεθεί. Και αυτό γιατί στη θέση Τσουτσβανγκ οποιαδήποτε κίνηση και αν κάνει κάποιος σημαίνει ότι θα πρέπει να παραχωρήσει σημαντικό πλεονέκτημα στον αντίπαλο του.

Σε μια τέτοια θέση φαίνεται να βρίσκονται και οι δανειστές με την Ελλάδα στη μέση. Η αντίθεση μεταξύ του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης γενικά και της Γερμανίας ειδικά, είναι πιο ξεκάθαρη από ποτέ.

Από τη μία το ΔΝΤ που επιμένει ότι το ελληνικό πρόγραμμα δεν «βγαίνει» και ζητά γενναία ρύθμιση του ελληνικού χρέους και μείωση των στόχων πρωτογενούς πλεονάσματος της χώρας για τα επόμενα χρόνια.

Από την άλλη, η Γερμανία βρίσκεται σε ένα απίστευτο δίλλημα. Ο Wolfgang Schaeuble θέλει οπωσδήποτε να παραμείνει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα, γιατί θεωρεί –και δικαίως– πως ως «τεχνοκράτες» θα κρατήσουν πιο σκληρή στάση απέναντι στην Ελλάδα για τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους δανειστές. Όμως δεν μπορεί να δεχτεί με τίποτα τις απαιτήσεις του ΔΝΤ για δύο λόγους: Πρώτον γιατί μια ελάφρυνση του χρέους είναι αντίθετη στην γερμανική λογική και ηθική και δεύτερον γιατί δύσκολα θα περάσει μια τέτοια απόφαση από τα εθνικά κοινοβούλια της ΕΕ.

Και όμως όπως διαφαίνεται και από την Σύνοδο του ΔΝΤ που πραγματοποιείται αυτές τις ημέρες στην Ουάσινγκτον οι δύο δυνάμεις αρνούνται να μετακινηθούν από τις θέσεις τους. Αν μάλιστα επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες που θέλουν τον Poul Thomsen, τον επικεφαλής του ΔΝΤ για την Ευρώπη, να θέτει ανοιχτά ζήτημα συνολικής εξόδου του Ταμείου από την Ελλάδα τότε το ρήγμα που χωρίζει την ΕΕ (Γερμανίας) με το ΔΝΤ είναι πιο βαθύ από ποτέ.

Το ΔΝΤ δεν είναι σε καμία περίπτωση ο «καλός» της υπόθεσης. Ας μην ξεχνάμε πως πέρα από ελάφρυνση του χρέους το ΔΝΤ ζητάει μετά μανίας επιπλέον «μεταρρυθμίσεις», δηλαδή μειώσεις συντάξεων, περαιτέρω απορρύθμιση της αγοράς εργασίας με ελαστικές σχέσεις και οριζόντιες περικοπές δαπανών.

Ας μην ξεχνάμε, επίσης, πως ό,τι και αν τους χωρίζει στο θέμα του ελληνικού χρέους οι δανειστές παραμένουν ενωμένοι σε ό,τι αφορά την στάση τους απέναντι στην Ελλάδα από την οποία ζητούν τήρηση των συμφωνηθέντων και του χρονοδιαγράμματος με ότι αυτό συνεπάγεται: Φοροεπιδρομή, πώληση περιουσιακών στοιχείων, περικοπές εξόδων κλπ κλπ.

Τα περιθώρια ελιγμών για την κυβέρνηση είναι πάρα πολύ μικρά. Ίσα-ίσα που αν υπάρξει τελικά μια συμφωνία μεταξύ ΔΝΤ και Γερμανίας το μόνο σίγουρο είναι πως τα λουριά θα σφίξουν ακόμη περισσότερο.

Ό,τι και να γίνει σε αυτό το ιδιόμορφο παιχνίδι σκάκι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Ελλάδα θα είναι χαμένη.