Και όμως υπάρχει και πληρωμένο κλάμα και πληρωμένη αγκαλιά (απλώς αγκαλιά…). Όπως υπάρχει και μπέιμπι σίτερ για στρουθοκάμηλο αλλά και άνθρωπος ο οποίος πληρώνεται για να … κοιμάται.
Κάποιοι άνθρωποι εργάζονται από ανάγκη και περνούν ένα τυπικό οκτάωρο μπροστά από έναν υπολογιστή και άλλοι είναι αρκετά τυχεροί ώστε να συνδυάζουν την εργασία με τη διασκέδαση ή ακόμη και με την ξεκούραση. Οι τελευταίοι δεν χρειάζεται να έχουν ούτε γραφείο, ούτε ωράριο.
Πολλά από τα πιο περίεργα επαγγέλματα στον κόσμο προέρχονται από άλλες κουλτούρες και πολιτισμούς ενώ πολλές φορές πράγματα που στην Ελλάδα τα κάνουμε «τζάμπα» στο εξωτερικό γίνονται με πληρωμή.
Μια τέτοια περίπτωση είναι οι «μοιρολογίστρες» οι οποίες αποτελούν παράδοση των μεσογειακών χωρών . Πρόκειται για τις μαυροφορεμένες κυρίες (ή συμπαθητικές γιαγιάδες στα χωριά) που κλαίνε ή απλώς τραγουδούν «παρηγοριές» πάνω από το φέρετρο. Αυτήν ακριβώς τη δουλειά μπορούν να την κάνουν με πληρωμή επαγγελματίες κυρίες και μάλιστα κυρίες από την Αγγλία: η επιχείρηση Rent-a Mourner στο Ηνωμένο Βασίλειο νοικιάζει μοιρολογίστρες σε κηδείες στις οποίες δεν αναμένεται να υπάρξει και μεγάλη προσέλευση…
Και από την «ξάπλα» στο φέρετρο πάμε στην «ξάπλα» στο κρεβάτι και μάλιστα με ρούχα: έρχεται η πληρωμένη αγκαλιά, η οποία γίνεται από επαγγελματίες που διδάσκουν μέσα σε 30 λεπτά τον πελάτη τη δύναμη του ανθρώπινου αγγίγματος. Το μάθημα κοστίζει από 30-40 δολάρια.
Παραμένοντας στο κρεβάτι, μια ακόμη δουλειά η οποία μπορεί να αποφέρει μέχρι και 15.000 δολάρια το χρόνο είναι ο ύπνος για χάριν της επιστήμης. Οι γιατροί χρησιμοποιούν για την έρευνά τους κόσμο ο οποίος κοιμάται και αυτή η ενέργεια τους βοηθάει να κάνουν διάφορες μετρήσεις για την εγρήγορση του εγκεφάλου, τη λειτουργία της καρδιάς κλπ.
Αν έχει ταξιδέψει κάποιος στην Ιαπωνία, ίσως να έχει δει έναν Oshiya, ο οποίος είναι επιφορτισμένος με την ευθύνη να…. σπρώχνει τον κόσμο να μπει στο τρένο. Συνήθως την δουλειά αυτή την αναλαμβάνουν φοιτητές για έξτρα χαρτζιλίκι και το μόνο που έχουν να κάνουν συνήθως είναι να σπρώχνουν τον κόσμο που «κρέμεται» από τις πόρτες των τρένων.
Μια πιο «λεπτεπίλεπτη» εργασία είναι εκείνη του επαγγελματία καθαριστή αυτιών. Οι επαγγελματίες αυτοί κυκλοφορούν στους δρόμους των ασιατικών χωρών όπως ακριβώς και οι λούστροι τα παλιά χρόνια στην Αθήνα και καθαρίζουν τα αυτιά του κόσμου χρησιμοποιώντας βελόνες καλυμμένες με βαμβάκια.
Εξίσου «σιχαμερό» είναι και το να δοκιμάζει κανείς μυρωδιές (κατά τη λογική του γευσιγνώστη αλλά αντί να χρησιμοποιούμε τη γεύση χρησιμοποιούμε την όσφρηση). Οι επαγγελματίες αυτοί δοκιμάζουν τη μυρωδιά πολλών από τα προϊόντα που φυλάσσουν οι περισσότεροι καταναλωτές σπίτι τους και το πιο περίεργο εξ αυτών είναι η δοκιμή της αναπνοής όπου οι επαγγελματίες μυρίζουν την αναπνοή του κόσμου. Το εισόδημα από ένα τέτοιο επάγγελμα μπορεί να φθάσει και τα 35.000 δολάρια το χρόνο.
Τέλος, πολλές φάρμες και ζωολογικοί κήποι προσλαμβάνουν μπέιμπι σίτερ για στρουθοκάμηλους. Αν και σε πρώτη φάση, η δουλειά αυτή ακούγεται ευχάριστη, δεν πρέπει να αγνοείται ότι έχει και αυτή τις δυσκολίες της καθώς υπάρχει ο κίνδυνος ατυχήματος από τη συνήθεια των συγκεκριμένων ζώων να μαλώνουν μεταξύ τους.
Με πληροφορίες από το The richest.com
Πίσω στο Άρθρο
