Πρόσφατη μελέτη επώνυμων οικονομολόγων των Claudio Borio, Boris Hofmann και Egon Zakrajšek, που «δουλεύουν» με την BIS και άλλους διεθνείς οργανισμούς εξετάζει - επιτέλους μετά από πολλά χρόνια - τη συνάφεια της νομισματικής επέκτασης με τον πληθωρισμό. Ο τίτλος της μελέτης είναι «Does money growth help explain the recent inflation surge?» και η απάντηση που δίνουν είναι ενα σαφές «ναι», παρά το γεγονός οτι συνοδεύεται από διατυπώσεις που υποστηρίζουν ότι η διαπίστωση αυτή χρήζει περαιτέρω μελέτης και στοιχείων.
Βέβαια το «εύρημα» της μελέτης αυτής έρχεται σε μία στιγμή «σιωπηρής» έμπρακτης επιβεβαίωσής του, καθώς με τη νομισματική σύσφιξη και τη σταδιακή απόσυρση της ρευστότητας που εφαρμόζεται από τις Κεντρικές Τράπεζες από την περασμένη άνοιξη, η συρρίκνωση της νομισματικής κυκλοφορίας συμβαδίζει με μία επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης του πληθωρισμού.
- Διαβάστε ακόμα: Συνέχεια στο «ράλι» των ελληνικών τραπεζών αναμένει η Morgan Stanley - Νέες τιμές στόχοι - Ξεκινά κάλυψη της Εθνικής
Τα τελευταία στοιχεία της ΕΚΤ δείχνουν μία σχεδόν σταθερή επιβράδυνση της αύξησης της προσφοράς χρήματος, σχεδόν παράλληλη με την επιβράδυνση του ΔΤΚ.
Συγκεκριμένα, η αύξηση της συνολικής προσφοράς χρήματος M3 στην Ευρωζώνη επιβραδύνθηκε περισσότερο από ό,τι αναμενόταν τον Δεκέμβριο, στο +4,1% από +4,8% τον προηγούμενο μήνα. Συναίνεση ήταν για μείωση στο +4,6%, όπως και τους προηγούμενους μήνες.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΚΤ, επιπλέον, το άθροισμα M1, το οποίο περιλαμβάνει μετρητά και καταθέσεις μίας ημέρας, τον Δεκέμβριο κατέγραψαν ισχυρή επιβράδυνση στο +0,6% από +2,4% τον Νοέμβριο. Το σύνολο των δανείων προς τα νοικοκυριά σημειώνονται επιβράδυνση στο +3,8% από +4,1% ανά μήνα ενώ τα δάνεια προς τις επιχειρήσεις παρουσιάζουν επιβράδυνση στο +6,3% από +8,3% τον Νοέμβριο (αναθεωρημένο από +8,4%).
- Διαβάστε ακόμα: Αλλάζει η συζήτηση για τα επιτόκια μετά την 2α Φεβρουαρίου
Η ΕΚΤ «μαζεύει» τη ρευστότητα αργά, αλλά σταθερά, προκειμένου να συγκρατήσει την πληθωριστική πίεση, επιβεβαιώνοντας έτσι τα ευρήματα της BIS, τα οποία αναφέρουν συγκεκριμένα ότι:
- Η ισχύς της σχέσης μεταξύ της νομισματικής επέκτασης και του πληθωρισμού εξαρτάται από το καθεστώς πληθωρισμού: Eίναι ένα προς ένα, όταν ο πληθωρισμός είναι υψηλός και σχεδόν ανύπαρκτος όταν είναι χαμηλός. Η συσχέτιση αυτή έχει να κάνει με το πως οι Κεντρικές Τράπεζες «αποστειρώνουν» ή όχι την νομισματική επέκταση, πράγμα που μπορεί έμπρακτα να διαπιστώσει κανείς στη μετά το 2008 νομισματική χαλάρωση χωρίς πληθωρισμό και την ανατροπή της σχέσης αυτής μετά το 2019.
- Μια σύνδεση μεταξύ νομισματικής χαλάρωσης και πληθωρισμού μπορεί να διαπιστωθεί στην πρόσφατη μετάβαση από ενα καθεστώς χαμηλού σε ενα καθεστώς υψηλού πληθωρισμού. Η επέκταση της ποσότητας χρήματος προηγήθηκε της έξαρσης του πληθωρισμού και οι χώρες με μεγαλύτερη νομισματική επέκταση σημείωσαν σημαντικά υψηλότερο πληθωρισμό.
- Η εξέταση της αύξησης της ποσότητας χρήματος θα είχε συμβάλει στην βελτίωση των προβλέψεων για τον πληθωρισμό μετά την πανδημία, πράγμα που υποδηλώνει ότι η αξία αυτών των πληροφοριών μπορεί να έχει παραμεληθεί (σ.σ. από τις Κεντρικές Τράπεζες).
Το τελευταίο σημείο, ότι δηλαδή οι Κεντρικές Τράπεζες δεν αξιοποίησαν ή καλύτερα δεν αξιολόγησαν σωστά τις πληροφορίες αυτές, είναι μία έμμεση αλλά σαφής απόδοση «ευθύνης» στις Κεντρικές Τράπεζες, όσον αφορά την έκρηξη του πληθωρισμού. Και ακόμα περισσότερο την αρχική λαθεμένη εκτίμησή τους περί προσωρινότητας των πληθωριστικών πιέσεων, με συνέπεια την εκ των υστέρων και με καθυστέρηση προσπάθεια αναχαίτισης του πληθωρισμού.
