Ροή
Δεύτερη ευκαιρία για τα φωτοβολταϊκά επιχειρεί να δώσει το νέο σχέδιο για τη στήριξη του τομέα που προωθεί το ΑΠΕ και με το οποίο η αγοιρά ελπίζει ότι δεν θα επαναληφθούν οι κακές εμπειρίες της πρώτης «έκρηξης» που είχε σημειώθεί στην αγορά το 2010 «καίγοντας» πολλούς επενδυτές. Το νέο μοντέλο συγκλίνει με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά και να στηρίζεται στον συνδυασμό της προσαύξησης επί της αγοραίας τιμής και των μειοδοτικών διαγωνισμών, σε εφαρμογή των κατευθυντηρίων γραμμών της Ε.Ε.
Κάνοντας μια σύντομη αναδρομή
Η αγορά δείχνει να είναι πλέον έτοιμη για να δεχθεί επιπλέον επενδύσεις αλλά και να αξιοποιήσει τις υπάρχουσες οι οποίες θα αποδειχθούν επικερδείς και θα «σβήσουν» τις αποτυχίες του 2011 όπου τα κόστη ήταν μεγάλα και είχαν υπογραφεί συμβόλαια με 300 ευρώ τη μεγαβατωρα τη στιγμή που σήμερα π.χ στις ΗΠΑ είναι 40 ευρώ. Παράλληλα, εκείνη την εποχή, μπήκαν πολλοί στην αγορά (π.χ οι αγρότες που εγκατέλειψαν τη βασική τους δραστηριότητα και στράφηκαν σε αυτά) με τιμές που το σύστημα δεν τις αντέχει. Σήμερα ο ΛΑΓΗΕ έχει έλλειμμα 2 δισ. ευρώ καθώς πρέπει να πληρώνει τις υψηλές τιμές των συμβολαίων που είχε κλείσει τότε ενώ οι καταναλωτές πληρώνουν το τέλος ΑΠΕ στους λογαριασμούς.
Τι ισχύει σήμερα
Πρόσφατα ολοκληρώθηκε το νέο σχέδιο στήριξης των ΑΠΕ από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και το κείμενο θα σταλεί ως προκοινοποίηση στη Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Κομισιόν. Στη συνέχεια θα δοθεί σε διαβούλευση και θα κληθούν οι φορείς του χώρου να διατυπώσουν τις παρατηρήσεις τους. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της αγοράς, τα φωτοβολταϊκά εξακολουθούν να αποτελούν τον πιο «πολλά υποσχόμενο» κλάδο καθώς θεωρείται ότι η αγορά έχει ωριμάσει. Το νέο μοντέλο υπολογισμού των τιμών θα εφαρμοστεί ένας συνδυασμός feed-in-premium (προσαύξηση επί της αγοραίας τιμής) και μειοδοτικών διαγωνισμών, αφού καθοριστεί ένα ανώτατο όριο τιμής για κάθε διαφορετική τεχνολογία ΑΠΕ.
Ο Dr. Άλεξ Παπαλεξόπουλος, ενεργειακός σύμβουλος και πρόεδρος της ECCO International μιλώντας στο insider.gr αναφέρει ότι «πλέον η αγορά έχει ωριμάσει και ο υποστηρικτικός μηχανισμός πρέπει να αλλάξει. Οι τιμές έχουν πέσει. Δεν θεωρώ ότι χρειάζεται πλέον η υποστήριξη του κράτους. Αυτή απαιτείται μόνο σε μια βιομηχανία που ξεκινάει τώρα. Τα φωτοβολταϊκά,οι ΑΠΕ μπορούν να επιβιώσουν μόνα τους στον ανταγωνισμό. Τα φτιάχνει ο ιδιώτης, τα διοχετεύει στην αγορά και πληρώνεται με την τιμή της αγοράς. Βέβαια, η Ευρώπη είναι πιο συντηρητική αυτό το θέμα και ακόμη λειτουργούν οι κρατικοί μηχανισμοί υποστήριξης, ενώ στις ΗΠΑ , τώρα υπάρχουν πολλοί περιορισμοί».
Σχετικά με την ανώτατη τιμή, ο κ. Παπαλεξόπουλος αναφέρει ότι «η μετάβαση αυτή μπορεί και στην Ελλάδα να επιτευχθεί περνώντας από το feed in tariff στο το feed in premium όπου η τιμή που του παραγωγού «δένεται» με την τιμή του χονδρεμπορίου. Περνάμε δηλαδή σε ένα πιο ευέλικτο μοντέλο. Οι φορείς όπως είναι ο ΛΑΓΗΕ, η ΡΑΕ, το υπουργείο δουλεύουν επάνω σε αυτούς τους μηχανισμούς. Η ουσία είναι ότι ούτε οι ΑΠΕ μπορούν να προχωρήσουν πολύ χωρίς την αποθήκευση ενέργειας, η οποία έχει στρατηγικό ρόλο ώστε να βοηθήσει όλες αυτές τις μορφές ενέργειας οι οποίες παρουσιάζουν μεταβλητότητα να ταυτίσουν την παραγωγή με τη ζήτηση και να εξισορροπήσουν το σύστημα».
Οι υποστηρικτικοί μηχανισμοί για τις ΑΠΕ
Σύμφωνα με τις «Κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις στους τομείς του περιβάλλοντος και της ενέργειας (2014-2020)» , προκειμένου να δοθούν κίνητρα για την ολοκλήρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, είναι σημαντικό οι δικαιούχοι να πωλούν την ηλεκτρική τους ενέργεια απευθείας στην αγορά και να υπόκεινται σε υποχρεώσεις της αγοράς. Τέτοια μοντέλα είναι το feed-in-tarrifs αλλά και οι μειοδοτικοί διαγωνισμοί ή το μοντέλο των εγγυημένων διαφορικών τιμών. Ωστόσο, όταν μιλάμε για απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, φορείς και παράγοντες της αγοράς θεωρούν ότι πρέπει να μειωθεί η εξάρτηση των επενδύσεων από τους υποστηρικτικούς μηχανισμούς.
Ο κ. Παπαλεξόπουλος σημειώνει σχετικά «Καθώς ωριμάζουν οι αγορές η ανάγκη για τν παρουσία υποστηρικτικών μηχανισμών λογικά θα μειωθεί σημαντικά. Τελικά θα χρειαστεί να αποσυρθούν. Σε κάποια μέρη του κόσμου η ανανεώσιμη ενέργεια έχει φθάσει στα επίπεδα της συμβατικής και είναι ισότιμη στο δίκτυο με τη συμβατική. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον δεν υπάρχει αναγκαιότητα υποστηρικτικών μηχανισμών. Γιατί αν έχει κάποιος μια θερμική μονάδα γνωρίζει ποια θα είναι η τιμή; Τίποτα δεν μπορεί να είναι εγγυημένο. Προφανώς υπάρχει ρίσκο αλλά έτσι λειτουργεί η αγορά. Γιατί να δοθούν εγγυήσεις στα φωτοβολταϊκά για 20 χρόνια σε περιβάλλον όπου έχει επιτευχθεί ισοτιμία στο δίκτυο; Ούτε άλλες μορφές ενέργειας, όπως είναι για παράδειγμα το φυσικό αέριο ή η λιγνιτική ενέργεια υποστηρίζονται με τέτοιον τρόπο».
