Μια στις δύο ελληνικές επιχειρήσεις συναλλάσσονται με περισσότερες από μια τράπεζες, όταν στη Γερμανία το σχετικό ποσοστό είναι μια στις τρεις. Στη δε Γαλλία οι επιχειρήσεις είναι «πιστές» στους τραπεζίτες τους και έχουν «αποκλειστικές» συνεργασίες. Τα σχετικά στοιχεία περιλαμβάνονται σε έκθεση που συνέταξαν οικονομολόγοι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και η οποία εμπεριέχει πλήθος αναφορών στην Ελλάδα.
Τα αποτελέσματά της εν λόγω έκθεσης υπογραμμίζουν τη σημαντική αλληλεπίδραση που έχουν στη ζώνη του ευρώ τα επίπεδα των εταιρικών επενδύσεων, το ύψος του δανεισμού των επιχειρήσεων, ο χρόνος ωρίμανσης του χρέους τους, αλλά και οι αδύναμοι τραπεζικοί ισολογισμοί.
Σύμφωνα με τα ευρήματα της έκθεσης, οι επιχειρήσεις με υψηλότερα επίπεδα χρέους και ειδικά όσες φέρουν υψηλότερο μερίδιο βραχυπρόθεσμου χρέους είναι αυτές που μετά την κρίση μείωσαν περισσότερο τις επενδύσεις τους.
«Αυτή η αρνητική επίδραση είναι ισχυρότερη για τις επιχειρήσεις που συνδέονται με αδύναμες τράπεζες», αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση, ενώ σημειώνει πως «η επίδραση της αδυναμίας των τραπεζών είναι ισχυρότερη για τις τράπεζες σε χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας με μεγάλα χρηματοδοτικά ανοίγματα έναντι κρατικού κινδύνου».
Μια ενδιαφέρουσα επισήμανση στην οποία προχωρούν οι συντάκτες της έκθεσης είναι πως οι περισσότερες από τις μισές επιχειρήσεις του δείγματος στην Ελλάδα συναλλάσσονται με περισσότερες από μια τράπεζες. Αυτή η διαφοροποίηση ωστόσο δεν στάθηκε ικανή για να προστατέψει τις επιχειρήσεις στα χρόνια της κρίσης, καθώς το ελληνικό τραπεζικό σύστημα επηρεάσθηκε καθολικά από την κρίση χρέους.
Είναι ενδεικτικό πως όταν στην Ελλάδα το 50,4% των επιχειρήσεων φέρεται να συναλλάσσεται με περισσότερες από μια τράπεζες, στην Ισπανία το αντίστοιχο ποσοστό είναι στο 40,3%, στην Γερμανία στο 32,2%, στην Πορτογαλία στο 37,9%, στην Αυστρία στο 20,4%, στην Ολλανδία στο 0,4% και σε χώρες όπως η Γαλλία και η Ιρλανδία είναι μηδενικό, ήτοι οι επιχειρήσεις των χωρών αυτών εμφανίζονται να έχουν σχέση μόνον με μια τράπεζα.
