Από την Κατερίνα Καλού
«Κατερίνα πρέπει να πας μια κρουαζιέρα».
Μια φωνή ακούστηκε από το βάθος του γραφείου και η συγκεκριμένη πρόταση αποδείχτηκε ικανή να μου φτιάξει το καλοκαίρι.
Κρουαζιέρα οκ, αλλά πού;
«Μύκονος, Κουσάντασι, Πάτμος, Ηράκλειο, Σαντορίνη, Πειραιάς. Μια τριήμερη είναι με τη Celestyal Cruises».
Κλείσαμε. Δεν χρειαζόταν να ξέρω κάτι παραπάνω μέχρι που…
«Α! Μπορείς να πάρεις και μια φίλη σου μαζί».
Παρόλο που τα καράβια δεν είναι το αγαπημένο μου μέσο (μετά το τριήμερο στο Celestyal Olympia αυτό άλλαξε μια και καλή), ήξερα ότι υπάρχει μόνο ένας τρόπος να επισκεφτώ τους αγαπημένους μου προορισμούς μέσα σε τρεις μέρες.
Στα πλας ότι θα είχα και παρέα. Πόσα δώρα σε μια μέρα πια;
Έφτιαξα βαλίτσα (μαγιό τσεκ, διαβατήριο τσεκ). Και ήμουν έτοιμη για την κρουαζιέρα: «Εικόνες του Αιγαίου».
Στις 11.30 την Παρασκευή 28/7 θα φεύγαμε.
Παρασκευή 28/7: Πειραιάς-Μύκονος
Στις 9.30 ήμουν στο λιμάνι. «Πρέπει να είστε νωρίτερα εκεί γιατί είναι μια διαδικασία που μοιάζει με την επιβίβαση σε αεροπλάνο» μου είχαν πει και είχαν δίκιο. Αφού παραδώσαμε με τη φίλη μου την Έρη τις αποσκευές μας (θα τις βρίσκαμε να μας περιμένουν στην καμπίνα μας), περάσαμε τον τυπικό έλεγχο και τρέξαμε με τις κάρτες που παραλάβαμε στο πλοίο.
Έμαθα ότι η συγκεκριμένη κάρτα θα αντικαθιστούσε την ταυτότητά μας για το ταξίδι και με αυτή θα μπορούσαμε να μπαινοβγαίνουμε από το Celestyal Olympia αλλά και –το καλύτερο– να ζητάμε με στυλ ποτά, cocktails, μπίρες, καφέ, χυμούς, αναψυκτικά και πολλά άλλα από τα μπαρ σε κάθε όροφο.
Γρήγορα στην καμπίνα, λοιπόν, για να βγάλουμε το πρόγραμμα μέχρι τη Μύκονο.
Φαγητό στο Aegean Lounge για ατελείωτες βόλτες γύρω από το μπουφέ και μετά ηλιοθεραπεία με καφέ στην πισίνα.
Δεν προλάβαμε να το καταλάβουμε, λοιπόν, και η Μύκονος φάνηκε.
18.00: Άφιξη στη Μύκονο
Πήραμε τα χαρτάκια προτεραιότητας για την αποβίβαση (και δύο Βloody Mary σε πλαστικό - ναι, ξέρουμε ντροπή) και τρέξαμε έξω από το κρουαζιερόπλοιο.
Στη βόλτα μέχρι τη μικρή Βενετία, δεν μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι: Υπάρχει πιο ωραίο μέρος από τη Μύκονο άραγε; Από αυτό το νησί που φέρνει επισκέπτες από κάθε άκρη του πλανήτη για να διασκεδάσουν μέχρι το πρωί και να περπατήσουν στα φιδογυριστά σοκάκια της;
Κάθε φορά που φτάνω σε αυτό το νησί σκέφτομαι το ίδιο πράγμα.
Ώρα για φωτογραφίες, λοιπόν, πριν το cocktail που θα απολαμβάναμε στο Caprice – σαν γνήσιες Μυκονιάτισσες.
Στις 22.30 ήμασταν έτοιμες να επιστρέψουμε στο πλοίο μας για ένα υπέροχο dinner. Έξτρα περιποίηση, μενού α λα καρτ και λίγο κρασί για να βρεθούμε να κάνουμε τη ζωή που πάντα ονειρευόμασταν εν πλω.
Ένα μικρό πέρασμα από τη disco στο τέλος (χορός σε ένα καλτ αλλά και τέλειο το σκηνικό ταυτοχρόνως) και πίσω στην καμπίνα γιατί θα ακολουθούσε πρωινό ξύπνημα.
Σάββατο 29/7: Κουσάντασι, Αρχαία Έφεσος, Πάτμος
7.00: Άφιξη στο Κουσάντασι
Το ξυπνητήρι χτυπά στις 6.30. Και το καλύτερο από όλα είναι ότι πεταγόμαστε πάνω με χαρά – πολύ σπάνια μου συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Δεν πας όμως κάθε μέρα στην Τουρκία και πιο συγκεκριμένα στο Κουσάντασι και στην Αρχαία Έφεσο…
Όρθιες, λοιπόν, και πανέτοιμες για τη νέα εξόρμηση.
Ανοίγει παρένθεση. Στην Τουρκία είχαμε αποφασίσει να συμμετάσχουμε στην εκδρομή που πρότεινε η Celestyal (υπάρχουν διαθέσιμες για κάθε προορισμό), οπότε θα ακολουθούσαμε συγκεκριμένο πρόγραμμα. Κλείνει η παρένθεση.
Η εκδρομή που θα κάναμε, λοιπόν, ονομαζόταν: «Η Αρχαία Έφεσος μέσα από τους αιώνες - Ελληνιστική και Ρωμαϊκή Εποχή» και διαρκούσε 4 ½ ώρες.
Τι μάθαμε με λίγα λόγια πριν το ρολόι δείξει καν 10.00;
Χτισμένη σύμφωνα με το μύθο, πριν από 3.000 χρόνια σε τοποθεσία ορισμένη από το μαντείο των Δελφών, η Έφεσος διαδραμάτισε χάρη στην προνομιακή της θέση, σημαντικό ρόλο στην ιστορία του Ελληνικού, Χριστιανικού και Οθωμανικού πολιτισμού. Τόπος προσκυνήματος, λόγω της γειτνίασής της με τον αρχαίο ναό της Αρτέμιδος και ένα από τα 7 θαύματα του κόσμου, η Έφεσος είναι ένας από τους μεγαλύτερους Ρωμαϊκούς αρχαιολογικούς χώρους της Μεσογείου.
Περιηγηθήκαμε σε άλλους αιώνες και είδαμε την Αγορά, το Ωδείο, τα σπίτια των Πατρικίων, τον πανέμορφο Ναό του Αδριανού και την εκπληκτική Βιβλιοθήκη του Κέλσου.
Η συνέχεια είχε παζάρι – στην κυριολεξία – καθώς τα ψώνια στο Κουσάντασι θέλουν τέχνη.
Τις σακούλες μας ανά χείρας λοιπόν και πίσω στο Celestyal Olympia για φαγητό και ξεκούραση γιατί το πρόγραμμα το απόγευμα έχει Πάτμο.
16.00 Άφιξη στην Πάτμο
Είναι ημερολόγιο οπότε δεν θα γράψουμε ψέματα.
Φτάνοντας στην Πάτμο με το σκάφος που μας πήρε από το πλοίο, είχαμε αποφασίσει να κάτσουμε στο λιμάνι για έναν καφέ. Είχαμε χορτάσει εικόνες για μια μέρα.
Μετά υψώσαμε το βλέμμα μας και είδαμε τη χώρα. Εκεί κάπου τελείωσαν όλα. Δεν είναι τυχαία πόλος έλξης των αστέρων του Χόλιγουντ ούτε κατά τύχη αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco. Και μιας και δεν βρήκαμε ταξί διαθέσιμο, το οτοστόπ (ναι οτοστόπ) εκείνη την ώρα φάνταζε καλή λύση.
Πέντε λεπτά μετά ήμασταν στο Ιερό Σπήλαιο της Αποκάλυψης που είναι τοποθετημένο στο λόφο μεταξύ της Σκάλας και της Χώρας. Το Ιερό Σπήλαιο στο οποίο γράφτηκε η Αποκάλυψη από τον Ιωάννη είναι ένα από τα σημεία αναφοράς όχι μόνο της Πάτμου, αλλά του χριστιανισμού παγκοσμίως. Άξιζε η βόλτα.
Μετά από μια σύντομη ξενάγηση ανηφορήσαμε προς τη Χώρα με την τέλεια θέα και φτάσαμε στη Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.
Μαγικό νησί. Ναι, και αυτό.
Κυριακή 30/7: Ηράκλειο-Σαντορίνη
7.00: Άφιξη στο Ηράκλειο
Είπαμε, τα ψέματα δεν έχουν θέση εδώ. Θα γράψουμε την αλήθεια.
Στην Κνωσό είχαμε πάει στο παρελθόν και το συγκεκριμένο πλοίο είναι δύσκολο να το αποχωριστείς.
Ελάτε στη θέση μας και ζυγίστε τα.
Πρωινό με αυγά, λουκάνικα, βάφλες, pancakes, γιαούρτι, καφές παγωμένος, πισίνα, ηλιοθεραπεία, live μουσική, μαθήματα χορού…
Δεν θέλει και πολύ. Συμφωνήσαμε ότι θα βλέπαμε το Ηράκλειο μια άλλη φορά και είχαμε όλον τον χρόνο να απολαύσουμε τη μέρα μας στο κρουαζιερόπλοιο. Από βόλτα στο σπα για μανικιούρ και πέρασμα από το γυμναστήριο μέχρι φωτογράφιση σε ειδική γωνιά του πλοίου με στολές Μπουμπουλίνας, δεν αφήσαμε τίποτα που να μην δοκιμάσουμε.
Α! Κάναμε και ένα πέρασμα από τη Γέφυρα του πλοίου και έχουμε και τις αποδείξεις:
16.30: Άφιξη στη Σαντορίνη
Τι έλεγα για τη Μύκονο; Ε, το παίρνω πίσω. Γιατί υπάρχει και η Σαντορίνη.
Και κάπου εδώ να κάνω και μια εξομολόγηση: Δεν αντέχω τους ανθρώπους που λένε ότι δεν τους αρέσει η Σαντορίνη. Δηλαδή, τι δεν σου αρέσει ακριβώς; Τι υπάρχει εδώ που μπορεί να μη σου αρέσει; Να μην την προτιμάς για τις διακοπές σου το δέχομαι, αλλά αυτό το μέρος είναι βγαλμένο από παραμύθι.
Μπαίνουμε στις βαρκούλες λοιπόν και τη βλέπουμε να τη λούζει ο ήλιος και να πλησιάζει όλο και περισσότερο.
Πρώτη στάση τα Φηρά. Ανεβαίνουμε με το τελεφερίκ και είμαστε έτοιμες για τις βόλτες μας. Πάνω κάτω στα στενά με τα μαγαζάκια και λίγη ώρα για να απολαύσουμε τη θέα πριν πάρουμε τον δρόμο για την Οία.
Πάνω στην ώρα, τρέχουμε στην Καλντέρα για να προλάβουμε το ηλιοβασίλεμα. Δικαίως επισκέπτες από κάθε γωνιά του πλανήτη είχαν μαζευτεί στον βράχο για να το απαθανατίσουν.
Δεν υπάρχουν τέτοια μέρη στη Γη. Μην τα ξαναλέμε.
Φυσικά, βγάλαμε και τις απαραίτητες φωτογραφίες.
Δευτέρα 31/7: Πειραιάς
07.00: Άφιξη στον Πειραιά
Δεν θα φεύγαμε αν δεν απολαμβάναμε για μία τελευταία φορά το πρωινό μας στο πλοίο.
Μια βαθιά ανάσα και η ώρα της αποβίβασης είναι κοντά.
Από το τέλειο άπειρο φαγητό, τα φανταστικά cocktails που απολαύσαμε στο μπαρ μέχρι τις μοναδικές εκδρομές που πραγματοποιήσαμε, η κρουαζιέρα με τη Celestyal Cruises είναι σίγουρα ό,τι καλύτερο μπορεί να σου τύχει αυτό το καλοκαίρι. Και κάθε καλοκαίρι.
See you on board!
