Έκθεση που θα περιλαμβάνει πλήθος στοιχείων για τις επιβαρύνσεις των μισθών από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές θα δώσει στη δημοσιότητα την Πέμπτη ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ)
Η έκθεση «Taxing Wages 2019» θα παρέχει μοναδικά συγκριτικά στοιχεία για τον φόρο εισοδήματος που καταβάλλουν οι εργαζόμενοι στα κράτη μέλη του Οργανισμού, για τις παροχές σε χρήμα που εισπράττουν οι οικογένειες των εργαζομένων, αλλά και για τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης και τους φόρους μισθωτών υπηρεσιών που καταβάλλουν οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες στον ΟΟΣΑ.
Η περυσινή έκθεση του ΟΟΣΑ έδειχνε πως η λεγόμενη «φορολογική σφήνα» στην Ελλάδα (η διαφορά ανάμεσα στον καθαρό μισθό που παίρνει ο εργαζόμενος και στο κόστος για την επιχείρηση που τον απασχολεί) διαμορφώθηκε στο 40,8% του συνολικού κόστους εργασίας για έναν εργαζόμενο, σημειώνοντας αύξηση 0,31% σε σχέση με το 2016. Η αύξηση αυτή προήλθε από την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών εργαζομένων (+ 0,15%) και εργοδοτών (+ 0,13%).
Σύμφωνα με τα εν λόγω στοιχεία, το 2017 το 39% του εισοδήματος των ελληνικών οικογενειών με δυο παιδιά και έναν γονέα εργαζόμενο πήγαινε σε φόρο εισοδήματος και ασφαλιστικές εισφορές. Δηλαδή για κάθε 100 ευρώ εισοδήματος τα 39 ευρώ ήταν επιβαρύνσεις, χωρίς μάλιστα να υπολογίζεται κανένας έμμεσος φόρος (ΦΠΑ, φόροι κατανάλωσης) ή άλλες επιβαρύνσεις όπως π.χ. η πληρωμή του ΕΝΦΙΑ.
Τα στοιχεία αυτά ωστόσο δεν φαίνεται πως απασχολούν την κυβέρνηση. Χθες ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος μιλώντας στην Αυγή, έδειξε απρόθυμος να προχωρήσει σε μειώσεις φόρων, σημειώνοντας πως κάτι τέτοιο θα πριμοδοτήσει τους πλουσίους σε βάρος των φτωχότερων.
Ο υπουργός αρχικά ανέφερε πως σήμερα έχουμε έναν κόσμο όπου αυξάνονται οι χρηματιστηριακές αποτιμήσεις σε ένα περιβάλλον χαμηλών επενδύσεων και χαμηλού ρυθμού αύξησης της παραγωγικότητας και αυτό είναι ένα περιβάλλον όπου όλοι μπορούν να βρουν μια θέση εργασίας, κανένας όμως δεν μπορεί να εξασφαλίσει αξιοπρεπή διαβίωση και προοπτική για το μέλλον.
Στην βάση αυτή ανέφερε τα εξής: «Για την Ελλάδα, το παραπάνω αναδεικνύει την αδυναμία μιας στρατηγικής που εστιάζει στις μειώσεις φόρων. Η στρατηγική του Τραμπ δεν απέδωσε: οι φόροι στις επιχειρήσεις μειώθηκαν (αυξήθηκε ο όγκος των φόρων μετά φορολογίας, αλλά όχι το ποσοστό κέρδους), συγχρόνως, όμως, τα έσοδα μειώθηκαν και ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας είναι πολύ μακριά από τον υποσχόμενο. Αυτό που απομένει είναι μια αναδιανομή των πόρων προς τους πλούσιους. Αυτό είναι το μόνο που θα απομείνει και από τις υποσχέσεις της ΝΔ, αν ποτέ κερδίσει τις εκλογές».
Πάντως, οι θεσμοί δεν συμμερίζονται τις συγκεκριμένες απόψεις και ζητούν από την κυβέρνηση στοχευμένη μείωση των φόρων που θα χρηματοδοτηθεί από τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, ήτοι από τη μείωση του αφορολογήτου ορίου.
