Σε μια συγκέντρωση δύο εκατομμυρίων στην Κωνσταντινούπολη, δήλωσε ότι «υποστηρίζουμε τη Γάζα, όπως κάναμε στο παρελθόν για τη Θράκη, τα Βαλκάνια, τον Καύκασο, κάθε πόντο των ακτών της ανατολικής Μεσογείου, την Κεντρική Ασία, την Νότια Ασία, όλη την Αφρική, οπουδήποτε, εν ολίγοις φτάνουν οι ορίζοντές μας». Και σε μια ομιλία για τα εκατό χρόνια από την ίδρυση του τουρκικού κράτους από τον Κεμάλ Ατατούρκ, ανακοίνωσε ότι παραγγέλνει και δεύτερο αεροπλανοφόρο από την Ισπανία. Ο Ερντογάν οξύνει την ρητορική του υπέρ της Παλαιστίνης, βγάζει άλλη μια φορά γλώσσα απέναντι στη Δύση, και εμφανίζεται ως ο εγγυητής της μουσουλμανικής κοινότητας στην περιοχή.
Με θράσος
Οι ονειρώξεις περί αναβίωσης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας γίνονται το ναρκωτικό της μνήμης απέναντι στο σκληρό παρόν για εκατομμύρια πολίτες της Τουρκίας που φτωχαίνουν όλο και περισσότερο.
«Και αν η Γάζα σήμερα φαντάζει μακρινή, πριν από εκατό χρόνια δεν ήταν για το τουρκικό έθνος κάτι διαφορετικό από τα Άδανα, όπως η Αδριανούπολη δεν ήταν κάτι διαφορετικό από τα Σκόπια, το Κιρκλάρελι από τη Θεσσαλονίκη, το Μάρντιν από τη Μοσούλη, το Γκαζίαντεπ από το Χαλέπι». Απέναντι στην φτώχεια του λαού του αναμοχλεύει το φάντασμα της κακιάς Δύσης που διέλυσε την Αυτοκρατορία. Απέναντι στον πληθωρισμό, έχει να επιδείξει το πρώτο αεροπλανοφόρο, το Anadolu, που παρέλασε επικεφαλής νηοπομπής εκατό πλοίων στο Βόσπορο. Πρόσφατα αναβαπτισμένος στην κάλπη, ο Ερντογάν κινείται με θράσος από την Μόσχα του Πούτιν, μέχρι την Γάζα, κι από την Λιβύη, μέχρι το Αζερμπαϊτζάν. Και ποιος μπορεί να τον σταματήσει;
Real politik
Η απάντηση φαίνεται προφανής. Το καταλαβαίνει ο Έλληνας Πρωθυπουργός, ο οποίος ρωτήθηκε για δεύτερη φορά τις τελευταίες μέρες σχετικά. Είναι η υποστήριξη Ερντογάν στη Χαμάς, και η στάση του απέναντι στην τρομοκρατική της δράση στο Ισραήλ, αιτία να ανακοπεί η οδικός χάρτης που συμφωνήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ;
Εκτός κλίματος αλλά προχωράμε
Στη συνέντευξη Τύπου της περασμένης Παρασκευής μετά την Σύνοδο Κορυφής, είπε ότι ο Ερντογάν είναι τελείως εκτός κλίματος όταν δεν αναγνωρίζει την πραγματικότητα για το τι ακριβώς συνιστά η Χαμάς. Επανέλαβε όμως ότι το γεγονός ότι «διαφωνούμε στο ζήτημα αυτό, θεωρώ ότι δεν πρέπει να επηρεάσει το πλαίσιο του ελληνοτουρκικού διαλόγου και τα σημαντικά βήματα προόδου τα οποία έχουν γίνει τους τελευταίους μήνες».
Άρα φουλ για τον οδικό χάρτη με θετική ατζέντα και στόχο το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας στις 7 Δεκεμβρίου στην Θεσσαλονίκη.
Φουκουγιάμα και στο βάθος Πεκίνο
Ο πρωθυπουργός μετά τις Βρυξέλλες πήγε Χανιά για μια μικρή ανάσα, ενώ στο τέλος της εβδομάδας θα ταξιδέψει στο Πεκίνο για προγραμματισμένη συνάντηση με τον ομόλογό του και τον Πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ. Ως προς τον στόχο της επίσκεψης κράτησε κλειστά τα χαρτιά του.
Απόψε όμως, θα τα ανοίξει ενώπιον του Φράνσις Φουκουγιάμα,
σε συζήτηση που έχει προγραμματιστεί στο πλαίσιο του 27ου ετήσιου συνεδρίου του Economist.
Το τέλος των μεγάλων αφηγήσεων
Όσοι όταν ακούν το όνομα του αμερικανού ιαπωνικής καταγωγής, πολιτικού επιστήμονα, οικονομολόγου, μελετητή διεθνών σχέσεων και συγγραφέα, εστιάζουν στο περίφημο βιβλίου του (1992) The End of History and the Last man. Όμως δεν ήταν ακριβώς έτσι. Το εξήγησε απλά ο Γιώργος Σιακαντάρης (bookpress.gr / 2020) επισημαίνοντας ότι «κατά τον Φουκουγιάμα αυτό που έγινε το 1989 με την πτώση του κομμουνισμού σηματοδότησε το τέλος των μεγάλων αφηγήσεων για την πορεία του κόσμου και όχι το τέλος της πραγματικής Ιστορίας του κόσμου. (...)Ο Φουκουγιάμα δεν απορρίπτει γενικά την πολιτική της ταυτότητας, αλλά συγκεκριμένες στρεβλώσεις της. Συγκεκριμένα μάλιστα υποστηρίζει πως η γενικευμένη απόρριψη της ταυτότητας προσιδιάζει στη Δεξιά και αποτελεί παράγοντα κινητοποίησης και ανάπτυξης φαινομένων όπως το Tea Party και ο τραμπισμός».
Συμφέροντα στο κράτος
Ανυπομονώ για το αποψινό. Ο Φουκουγιάμα έγραψε πολλά ακόμα μετά το Τέλος της Ιστορίας και ίσως η αποψινή συζήτηση με τον Πρωθυπουργό, βοηθήσει να τον γνωρίσουμε καλύτερα.
Για παράδειγμα, παρουσιάζοντας την «Ταυτότητα» ο εκδοτικός του οίκος (Πολιτεία) αναφέρει:
«Το 2014, ο Φράνσις Φουκουγιάμα έγραψε ότι οι αμερικανικοί θεσμοί βρίσκονταν σε παρακμή, καθώς ισχυρές ομάδες συμφερόντων καταλάμβαναν προοδευτικά το κράτος. Δύο χρόνια αργότερα, οι προβλέψεις του επιβεβαιώθηκαν, όταν ανέβηκαν στην εξουσία πολιτικοί, που μέχρι τότε δεν είχαν θεσμικό ρόλο. Πολιτικοί των οποίων οι απόψεις υπέρ του οικονομικού εθνικισμού και οι αυταρχικές τάσεις απείλησαν να αποσταθεροποιήσουν το σύνολο της διεθνούς τάξης. Επιδιώκουν μια απευθείας "χαρισματική" σύνδεση με τον "λαό", τον οποίο αντιλαμβάνονται μέσα από έναν στενό ορισμό της ταυτότητας, αποκλείοντας ταυτόχρονα μεγάλα τμήματα του πληθυσμού».
Η ιστορία δεν τελείωσε. Μήπως επαναλαμβάνεται;
Σας φιλώ
Η Πυθία
Διαβάστε περισσότερα άρθρα της στήλης INSIDE OUT
Ακολουθήστε το insider.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.