Ίντριγκες, πάθη αλλά και μίση ταλανίζουν διαχρονικά πολλούς από τους μεγάλους Ομίλους της χώρας.
Πολλές φορές η σύγκρουση που έχει ξεσπάσει είναι ολέθρια για το μέλλον των επιχειρήσεων αυτών, ενώ πολύ συχνά οι συγκρουόμενες πλευρές βγάζουν τα «άπλυτα στην φόρα».
Καζάνι που βράζει ο Ελλάκτωρας
Η γενική συνέλευση που θα πραγματοποιηθεί στις 25 Ιουλίου θα είναι καθοριστική για το μέλλον του Ελλάκτωρα.
Ο μεγαλύτερος κατασκευαστικός Όμιλος της χώρας βρίσκεται στο κόκκινο και ο κίνδυνος να ανατιναχθούν όλα στον αέρα είναι πολύ κοντά.
Πρωταγωνιστές οι βασικοί μέτοχοι του Ομίλου οι αδερφοί Αναστάσιος και Δημήτρης Καλλιτσάντσης από τη μία, πλευρά και από την άλλη Λεωνίδας Μπόμπολας και Δημήτρης Κούτρας.
Ο Ελλάκτωρ, ο Όμιλος που προέκυψε από την συνένωση της Ελληνικής Τεχνοδομικής των αδερφών Αναστάσιου και Δημήτρη Καλλιτσάντση και του Άκτωρα, των Λεωνίδα Μπόμπολα και Δημήτριου Κούτρα, απειλείται με διάσπαση, ή αλλιώς από ένα «πολύκροτο επιχειρηματικό διαζύγιο».
Η πρόταση μομφής άλλωστε που κατέθεσε η πλευρά Καλλιτσάντση κατά της άλλης πλευράς, με αίτημα την αλλαγή της διοίκησης, δεν προμηνύει τίποτα καλό, ενώ οι εξελίξεις αναμένεται να είναι ραγδαίες όσο και καθοριστικές για το τα μέλλει γενέσθαι στον Ελλάκτωρα.
Τι έγινε όμως και τα δύο μεγάλα επιχειρηματικά τζάκια της χώρας, μετά από την πολυετή αρμονική τους συνύπαρξη, ήρθαν σε σύγκρουση και αποφάσισαν να χωρίσουν τα «μαγαζιά τους»;
Το 1999 αποτέλεσε έτος - σταθμό για τον ελληνικό κατασκευαστικό κλάδο. Το νομοσχέδιο του τότε Υπουργείου Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (ΥΠΕΧΩΔΕ) για την επανάκριση των εργοληπτικών επιχειρήσεων είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τα μεγαλύτερα σχήματα στον κλάδο των κατασκευών που θα διεκδικούσαν τόσο τα έργα στο πλαίσιο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 όσο και εκείνα που εντάσσονταν στο Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Μία από τις πιο μεγάλες συνενώσεις που έγιναν ήταν εκείνη του Ομίλου της Ελληνικής Τενχοδομικής ΤΕΒ των κ.κ. Δημητρίου, Αναστάσιου Καλλιτσάντση και Νικ. Τρίχα με την Άκτωρ του των κ.κ. Λεωνίδα Μπόμπολα και Δημ. Κούτρα.
Ο νέος Ομιλος που δημιουργήθηκε στην αρχή έφερε την επωνυμία ΕΛΤΕΧ ενώ λίγα χρόνια, μετονομάστηκε σε Ελλάκτωρ. Η συνένωση των δύο μεγάλων κατασκευαστικών εταιριών της χώρας, είχε κάνει τότε πολλούς να την χαρακτηρίζουν ως ένα «σκληροπυρηνικό γάμο» όπου η επιτυχία του θα εξαρτιόταν από τις επιμέρους χημείες αλλά και την αγαστή συνεργασία μεταξύ των βασικών μετόχων. Ωστόσο κανείς δεν μπορούσε να μαντέψει αυτό που θα ακολουθούσε λίγα χρόνια μετά. Αν και από τότε δεν ήταν τα πάντα ρόδινα, εντούτοις δεν περνούσε από το μυαλό κανενός ότι ο μεγαλύτερος Ομιλος της χώρας θα περνούσε μία τέτοια δοκιμασία.
Το 2010 με την έναρξη της κρίσης άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα σύννεφα μεταξύ των βασικών μετόχων.
Η ανομβρία που επικρατούσε στα δημόσια έργα, οι αντίθετες απόψεις που υπήρχαν ανάμεσα στις δύο πλευρές για τα σοβαρά επιχειρηματικά βήματα του Ομίλου σε συνδυασμό με την λήψη σημαντικών αποφάσεων για τις οποίες η άλλη πλευρά προέβαλε ισχυρές αντιδράσεις είχε ως αποτέλεσμα το κλίμα εντός του Ομίλου να επιδεινώνεται καθημερινά.
Η συνεννόηση μεταξύ των δύο πλευρών έγινε προβληματική. Μάλιστα τότε στην αγορά κυκλοφόρησε ότι τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα, πρότειναν το ένα στο άλλο να αποχωρήσει, έναντι του σχετικού τιμήματος.
Χρήματα δεν υπήρχαν για να γίνει κάτι τέτοιο, με αποτέλεσμα να συμφωνηθεί να γίνει μία προσπάθεια οι δύο πλευρές να τα βρουν και να δουλέψουν από κοινού για το καλό του Ομίλου.
Η προσπάθεια δεν ευοδώθηκε ποτέ. Αντίθετα, ξέσπασε και επίσημα πλέον ο πόλεμος μεταξύ των δύο πλευρών.
Ο φόβος για το μέλλον του Ελλάκτωρα είναι διάχυτος. Καταρχήν από τις τράπεζες οι οποίες έχουν μεγάλη δανειακή έκθεση στον Όμιλο αλλά και από τους μετόχους καθώς σε περίπτωση που υπάρξει «παραστράτημα», η ζημιά θα είναι ανυπολόγιστη.
Αγγελόπουλοι: Τα μίση της δυναστείας
Μνημειώδης είναι και η μεγάλη κόντρα μεταξύ των δύο αδερφών της εφοπλιστικής οικογένειας Αγγελόπουλου, του Θεόδωρου και του Κωνσταντίνου. Το 1998 σε μία δήλωση βόμβα που εστάλη στις εφημερίδες ο Κωσταντίνος Αγγελόπουλος κατηγόρησε τον αδελφό του, Θεόδωρο για «κακοδιαχείριση της περιουσίας», «αδηφάγο διάθεση», «αλόγιστα δάνεια», «μεταμφίεση και εξαφανίσεις εταιρειών».
Αφορμή στάθηκε η απόφαση του πατέρα τους, Παναγιώτης Αγγελόπουλου, να μοιράσει την περιουσία του ¬ στα δύο, μοιρασιά η οποία εξόργισε τον Κωσταντίνο.
Ο. K. Αγγελόπουλος (κατά δύο χρόνια μικρότερος από τον αδελφό του Θεόδωρο) κατηγορεί τον μεγάλο αδελφό του ότι έχει πάρει το μεγαλύτερο τμήμα της περιουσίας, το οποίο και κακοδιαχειρίζεται.
Μία υποτυπώδης κίνηση συμφιλίωσης έγινε το 2000 όταν τα δύο αδέρφια υπέγραψαν στη Ζυρίχη συμφωνία με την οποία δημιουργούνται δύο μπλοκ επιχειρήσεων: Ενα στην Ελλάδα με επικεφαλής τον Κωνσταντίνο και ένα στο εξωτερικό με επικεφαλής τον Θεόδωρο.
Όμως ακόμη και η «συμφωνία της Ζυρίχης» δεν έχει κλείσει όλα τα μέτωπα για τα δύο αδέρφια, που συνεχίζουν με κάθε ευκαιρία τα αλληλοκαρφώματα και τις αλληλοκατηγορίες.
Όμως ακόμη και στην οικογένεια του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου, το παρασκήνιο αλλά και οι δικαστικές διαμάχες καλά κρατούν.
Στο επίκεντρο βρίσκεται ο πατριάρχης της οικογένειας, ο οποίος όπως λέγεται αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας και τα δύο παιδιά του Παναγιώτης και Γιώργος, οι οποίοι είναι γνωστοί λόγω της ανάμειξης τους στην ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού.
Τα δύο παιδιά του, Παναγιώτης και Γιώργος έχουν υποβάλλει αίτημα «δικαστικής συμπαράστασης» κατά του πατέρα τους, Κωνσταντίνου.
Η δικαστική συμπαράσταση είναι υποβάλλεται όταν ένα πρόσωπο που έχει σοβαρά ψυχοδιανοητικά ή σωματικά προβλήματα ανωμαλίες δια δικαστικής απόφασης, περιέρχεται σε ολική ή μερική, δικαιοπρακτική ανικανότητα ή έχει ανάγκη της συναίνεσης συγκεκριμένου προσώπου, δηλαδή του δικαστικού συμπαραστάτη, για την έγκυρη κατάρτιση όλων ή ορισμένων δικαιοπραξιών.
Η οικογένεια Καρέλια
Τα πάνω κάτω έχουν έρθει τους τελευταίους μήνες στην καπνοβιομηχανία Καρέλιας, με τα μέλη της οικογένειας της ιστορικής καπνοβιομηχανίας να εκτοξεύουν κατηγορίες και να αφήνουν υπόνοιες – μεταξύ άλλων για λαθρεμπόριο, σύσταση off shore και διοχέτευση χρημάτων στο εξωτερικό.
Από τη μία πλευρά η οικογένεια του Κωσταντίνου Καρέλια (ένας εκ των ιδρυτών) που απαρτίζεται από την γυναίκα του Μίνα και την κόρη της Ιωάννα, μέτοχοι του 45% της εταιρείας έχουν ανοίξει πόλεμο με τον Ανδρέα, Στάθη και Βικτωρία Καρέλια.
Έχουν μάλιστα δε, αφήσει ανοικτό το ενδεχόμενο να ασκήσουν τα δικαιώματα πληροφόρησης, ελέγχου και σύγκλησης έκτακτης συνέλευσης, ζητώντας έτσι ουσιαστικά τον διαχειριστικό έλεγχο της διοίκηση της εταιρείας.
Από την άλλη πλευρά η Ινώ Καρέλια, κόρη των ιδρυτών της Καπνοβιομηχανίας, έχει στραφεί κατά των κ.κ. Ιωάννας Καρέλια και Μίνας Σπυροπούλου (κόρης και συζύγου του εκλιπόντος Κωνσταντίνου Καρέλια, αντιπροέδρου της εταιρείας μέχρι τον θάνατό του το 2009), κατηγορώντας τες για δυσφήμιση της εταιρείας και των βασικών μετόχων αυτής, αφήνοντας αιχμές για άσκηση ποινικής δίωξης για απάτη κακουργηματικής φύσεως.
