Η κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων δεν έμεινε αναπάντητη από την κυβέρνηση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δε, αξιοποίησε το κεκτημένο του Έβρου, όπου η Ελλάδα βρέθηκε να υπεραμύνεται των ευρωπαϊκών συνόρων και να αποτρέπει μια μαζική είσοδο χιλιάδων μεταναστών σε ευρωπαϊκό έδαφος.

Με τις δύο επιστολές στην Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν και τον Σαρλ Μισέλ ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχειρεί κάτι περισσότερο από το να φέρει τον Ταγίπ Ερντογάν προ των ευθυνών του για τις επεκτατικές του τάσεις. Σε μια περίοδο που στην Ευρώπη βρέχει χρήματα και, την ίδια ώρα, η τουρκική οικονομία βρίσκεται στην πρέσα, ο κ. Ερντογάν λοξοκοιτά προς τη μεριά της Ένωσης. Και αυτό γιατί σαφώς ενδιαφέρεται για κονδύλια, με φόντο και το μεταναστευτικό, ενώ εκτυλίσσεται στις ευρωπαϊκές κουίντες ένα γερό power game με φόντο το νέο σχέδιο για το άσυλο. Ο κ. Ερντογάν, βεβαίως, έχει λαμβάνειν, καθώς όλοι στην Ευρώπη αναγνωρίζουν ότι η Τουρκία συγκρατεί ορδές προσφύγων και μεταναστών στο έδαφος της. Αν συνεχίσει, όμως, στη ρότα της σύγκρουσης, τότε η έκβαση είναι άγνωστη.

Άλλωστε, είναι νωπές οι μνήμες του Έβρου, όταν στη συνείδηση των Ευρωπαίων ανώτατων αξιωματούχων που έφτασαν στην περιοχή και έκαναν αυτοψία μέσα από ένα ελικόπτερο ενεγράφη η προσπάθεια της Τουρκίας να εργαλειοποιήσει ανθρώπους για να πιέσει, κατ’ αρχήν την Ελλάδα, και ευρύτερα ολόκληρη την Ένωση. Ο τουρκικός εκβιασμός μπορεί να σκόνταψε στην ελληνική αμυντική παράταξη κατά μήκος του Έβρου, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν «έγραψε». Και στις Βρυξέλλες η στάση της Τουρκίας θεωρείται εξαιρετικά αντιπαραγωγική.

Αυτό δεν σημαίνει ότι στην Κομισιόν δεν επιδιώκουν μια λειτουργική σχέση με την Τουρκία. Άλλωστε, παρασκηνιακά, είναι σαφές ότι θα πρέπει να υπάρξουν και αναπροσαρμογές στην ευρωτουρκική Δήλωση για το μεταναστευτικό, ώστε να προσαρμοστεί στα σημερινά δεδομένα. Και, προς τούτο, η Ε.Ε. είναι διαθέσιμη να δώσει κονδύλια στην Τουρκία, έστω και όχι με λευκή επιταγή, όπως θα επεδίωκε ο Ταγίπ Ερντογάν. Και, βεβαίως, όπως εξηγεί ανώτερος Ευρωπαίος αξιωματούχος στο Reader.gr, η Ε.Ε. δεν θα εκβιαστεί από την Τουρκία.

Εξ ου και ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε να καταστήσει τους ανώτερους Ευρωπαίους αξιωματούχους κοινωνούς του νέου γύρου προκλήσεων που εγκαινιάζει η Άγκυρα. Και, βεβαίως, μπορεί η Μεσόγειος να μην είναι…Έβρος στην αντίληψη πολλών Ευρωπαίων, η βεντάλια των προκλήσεων από μέρους Ερντογάν, όμως, μπορεί να ανοίξει απότομα, αν δει ότι κάπου τον «παίρνει». Έτσι, η αντιπαράθεση περνά σε ευρωπαϊκό τερέν, ενώ από την κυβέρνηση κάνουν προσεκτικό σχεδιασμό και για τα επόμενα βήματα, έστω και αν, όπως επισημαίνουν ανώτεροι κυβερνητικοί αξιωματούχοι εκτιμάται ότι η όποια κίνηση της Τουρκίας δεν επίκειται άμεσα.

Και σε αυτό το περιβάλλον, η κυβέρνηση ξεδιπλώνει τη δική της βεντάλια κινήσεων. Μια από αυτές είναι και η ΑΟΖ με την Ιταλία, για την οποία, όπως έλεγε κυβερνητικό στέλεχος, απομένουν «τεχνικές λεπτομέρειες», καθώς υπάρχει μια κατ’ αρχήν συνεννόηση ακόμα και για το επίμαχο ζήτημα της «Κόκκινης Γαρίδας» που ενδιαφέρει ιδιαίτερα τους Ιταλούς αλιείς. Τέλος, ο κ. Μητσοτάκης ξεκινά τα ταξίδια, τη μεθεπόμενη εβδομάδα, από το Ισραήλ, έναν από τους κυριότερους στρατηγικούς μας συμμάχους στην περιοχή, σε μια περίοδο, μάλιστα, που η Τουρκία επιδιώκει να ανοίξει εκ νέου διαύλους επικοινωνίας με την Ιερουσαλήμ.

Πηγή: Reader.gr